วันเสาร์ที่ 15 กันยายน พ.ศ.2555
ตอนเช้าได้ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอน 6.00 น. กะว่าจะตื่นแต่เช้าสักหน่อย เมื่อนาฬิกาปลุกดังขึ้นก็ลุกขึ้นมาปิดเสีงดังนั่น หืมๆ แล้วก็ชูแขนขึ้นเพื่อบิดขี้เกียจ แสงแดดยามเช้าอ่อนๆส่องลอดผ่านช่องว่างระหว่าผ้าม่านที่ปิดไม่สนิทจากทางหน้าต่างด้านนอกเข้ามาทำให้รู้สึกได้ว่า วันนั้นชั่งเป็นยามเช้าที่สดใสจากนั้นผมก็เตรียมตัวจะลุกขึ้นมา สมองสั่งให้มือหยิบผ้าห่มออก พร้อมกับเลื่อนขาไปนอกเตียงเพื่อวางเท้าลงบนพื้น แต่ไหงตัวผมมันถึงล้มลงตึง บนเตียงนอนอีกครั้งกันล่ะเนี่ย แล้วก็หลับต่อเลยจ้าตื่นขึ้นมาอีกครั้งเมื่อยาม โมงนึง (โมงนึง นี่ไม่ได้หมายความว่าบ่าย 1โมงนะคับ แต่คือ 7โมงเช้าต่างหากล่ะคับ ผมไม่นอนตื่นสายเหมื่อนใครหลายคนหรอกครับ) วันนี้มันชั่งเป็นวันดีที่แสนสดใส กะว่าตอนเช้าจะทำการบ้านสักหน่อย แต่ผมไม่ขอบอกล่ะกันว่าผมนั่งเล่นเกมครึ่งวันเต็มๆเลย เราจะขอข้ามไป นะคับ อะฮึม ส่วนตอนบ่ายน่ะรึ ทำอะไรน่ะรึ ก็ไม่ได้แตกต่างจากตอนเช้าเลย หึหึ พอตกเย็น โอ้ ทั้งวัน ไม่ได้ทำการบ้านเลย โอ้อีกนิดนึง ปรกติวันนี้จมีเรียนแต่เนื่องจาก ปะป๋ากับมะม้า ติดธุระจึงมิสามารถขับรถไปส่งได้จึงต้องขอเลื่อนไป ณ ที่นี้ด้วย ตอนกลาคืนว่างแล้วสินิ ทำการบ้านสักหน่อย ก็ดีที่ได้ทำไปบ้างรู้สึกสบายใจนิดหนึ่งนะ นั่นแหละ และแล้วก็จบไป มันช่างเป็นชีวิตประจำวันที่น่าห่วงจริงๆเลย
THE END
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น